Σχετικά με την ωριμότητα

Απόσπασμα από το βιβλίο Ψηφίδες Ιδεών, Ιάσων Ευαγγέλου, εκδόσεις Σαββάλα, 1992



Όταν φτάσεις στο σημείο, να μην ψάχνεις στα δάση για την τροφή σου, αλλά στον κήπο σου, και να μην ψάχνεις στα βιβλία για τις αλήθειες σου αλλά στο μυαλό σου, τότε έχεις υποτάξει όλη τη φύση γύρω σου κι έχεις θησαυρίσει όλο το πνεύμα μέσα σου. Κι αν παρ’ όλα αυτά παραμείνεις ένας απλός άνθρωπος, τούτο είναι ωριμότητα.



Προτιμότερος ένας απαίδευτος αλλά συναισθηματικά ώριμος, από έναν πολυμαθή μα συναισθηματικά ανώριμο. Γιατί η μόρφωση που δεν μπόρεσε να ρυθμίσει τα πάθη και να ολοκληρώσει τον χαρακτήρα, είναι σχεδόν ανώφελη.



Το σώμα μας ωριμάζει με τον χρόνο· η ψυχή μας ωριμάζει με τον πόνο.



Ώριμος είναι ο άνθρωπος που (ανεξάρτητα απ’ την ηλικία του) βρήκε τη σοφή αναλογία της λογικής και του συναισθήματος.



Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ωριμότητα, που είναι σύμφωνη με την πλήρη εξέλιξη της δικής του φύσης.



Ώριμος είναι αυτός που δεν χρειάζεται τους άλλους για καθρέφτες του εαυτού του.



Ζηλεύω αυτούς που έφτασαν να μη σκλαβώνονται απ’ τη σκλαβιά και να μην ελευθερώνονται απ’ την ελευθερία.



Το «γνώθι σαυτόν» είναι το ένα σκέλος της ανθρώπινης ωριμότητας· το «γνώθι τον έτερον» είναι το άλλο.



Ο χρόνος μας σκάβει· αλλά και μας βαθαίνει.



Όταν πάψεις να λες: «ανάλυσέ το να το καταλάβω» και λες «συμπύκνωσέ το να το καταλάβω» έχεις ωριμάσει.

ΠΗΓΗ